تقرضوا

[ویکی الکتاب] معنی تُقْرِضُواْ: که قرض دهید(جزمش برای این است که شرط شده برای جمله بعدی)
ریشه کلمه:
قرض (۱۳ بار)

نوعی است از بریدن، قطع مکان و گذشتن از آن را قطع مکان و قرض مکان گویند (راغب). . چون آفتاب غروب می‏کرد از آنها به طرف شمال متمایل می‏شد و آنها در کهف در وسعت بودند. طبرسی فرموده: اصل آن بریدن با دندان است و وام را قرض گویند که شخص جزئی از مال خود را قطع کرده به دیگری می‏دهد به نیت اینکه خود مال یا بدل آن را بعداً بدهند. اقراض به معنی قرض دادن است . ماده اقراض در قرآن همه جا درباره قرض دادن به خدا آمده و همه با وصف «حَسَناً» مقید شده است انفاق در راه خدا قرض دادن به خدا خوانده شده که آن از طرف خدا برگردانده خواهد شد و اشاره به حتمی بودن مزد آن است. قید «حسن» ظاهراً مفید آن است که انفاق از مال پاک و با نیت پاک و با قصد قربت باشد و بعداً پشیمان نگردد و با منت و اذیت بعدی توأم نباشد به نظرم جمله . بیان «حَسَن» است. می‏شود گفت همه اعمال نیک اعم از بدنی و مالی قرض الحسن اند که آنها به خدا تحویل می‏شوند و خدا در مقابل پاداش خواهد داد آیه . دلیل آن است وگرنه ایتاء زکوة داخل در قرض الحسن می‏باشد. در قرآن مجید قرض به معنی «وام» متداول به کار نرفته بلکه همه در عمل نیک و یک جا در معنی تجاوز استعمال شده که در اول ذکر شد.