تقرب یافتن. [ ت َ ق َرْ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) تقرب بدست آوردن. تقرب حاصل کردن. مقامی نزدیک یافتن پیش کسی. نزدیکی حاصل کردن : و از ملک پرسش و تقرب تمام یافت. ( کلیله و دمنه ). رجوع به تقرب و دیگر ترکیبهای آن شود.
