تقراب

لغت نامه دهخدا

تقراب. [ ت ِ ق ِْر را ] ( ع مص ) تقرب به تقرباً و تقراباً، نزدیکی جستن به چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تقرب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس