تقتید.[ ت َ ] ( ع مص ) قتاده را بریده سوخته بخورش شتران دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). قَتاد، درختی است سخت خارناک ( آنندراج ).
