تقتیت

لغت نامه دهخدا

تقتیت. [ ت َ ] ( ع مص ) سخن چینی کردن. || فراهم آوردن دیگ افزار و پختن آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || در گل پروردن روغن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس