تقبیه

لغت نامه دهخدا

( تقبیة ) تقبیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) آراستن و آماده کردن سامان چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعبیة. ( اقرب الموارد ). || ستم کردن برکسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || قبا ساختن جامه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آراستن و آماده کردن سامان چیزی را

پیشنهاد کاربران

بپرس