تقبیط.[ ت َ ] ( ع مص ) روی ترش و آژنگناک کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مقلوب تقطیب است یعنی آژنگ افکندن دو ابرو. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تقطیب شود.
