تقاول

لغت نامه دهخدا

تقاول. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) با یکدیگر سخن گفتن. ( زوزنی ). گفت و شنید نمودن و با کسی قول کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). تفاوض. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس