تقارظ

لغت نامه دهخدا

تقارظ. [ ت َ رُ ] ( ع مص ) همدیگر را ستودن و مدح کردن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس