تقاتل. [ ت َ ت ُ ] ( مص ) اقتتال. ( زوزنی ). کارزار کردن و بهم کشتن نمودن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). یکدیگر را کشتن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
