تفیید. [ ت َ ] ( ع مص ) فال بد گرفتن از آواز بوم نر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): فید فلان اذا تطیر من صوت الفیاد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || تبختر مرد. || گریختن از حریف خود. ( از اقرب الموارد ).
