( تفیئة ) تفیئة. [ ت َ ءَ ] ( ع اِ ) تفیئة الشی ٔ؛ هنگام آن چیز. ( منتهی الارب ). وقت آن چیز و اول آن چیز. ( ناظم الاطباء ). || دخل علی تفیئة فلان ؛ ای اثره. ( منتهی الارب ). درآمد در اثر فلان. ( ناظم الاطباء ).
