تفکیک زباله

تفکیک زباله یا طبقه بندی زباله فرایندی است که از طریق آن زباله را به عناصر مختلف تفکیک می کنند. طبقه بندی ممکن است به صورت دستی در خانه ها انجام گیرد و با طرح های جمع آوری از کنار خیابان جمع آوری آن انجام گیرد یا اینکه تفکیک به صورت اتوماتیک در تأسیسات بازگردانی مواد یا تأسیسات بیولوژیکی انجام گیرد. طبقه بندی دستی اولین روشی بود که در تاریخ طبقه بندی زباله از آن استفاده شد.
همچنین طبقه بندی ممکن است در مرکز بازیافت زباله های خانگی انجام شود.
تفکیک زباله به معنی جداسازی زباله ها به دو گروه تر و خشک است. زباله خشک شامل چوب و محصولات وابسته به آن، فلزات و شیشه می شود. زباله تر را نیز می توان بر اساس قابل تجزیه بودن یا تجدیدناپذیری تفکیک کرد.
دفن زباله در چاله یکی از مشکلات رو به رشد است، اگرچه هر چه پیشتر می رویم زمین برای چال کردن زباله کمتر پیدا می شود زباله رو به فزونی می نهد. از این رو تفکیک زباله نه تنها از نظر زیست محیطی اهمیت دارد بلکه از نظر اقتصادی نیز دارای اهمیت است. استفاده از دستگاه زباله خورد کن یا زباله محوکن خانگی کمک شایانی به تفکیک زباله از مبدأ می کند، بدین صورت که تقریباً کل زباله تر خانگی را از بین برده و تنها زباله های قابل بازیافت باقی می ماند.
تفکیک زباله از مبدأ صورت بگیرد. اینکه طبقه بندی زباله ها چگونه انجام بشود را سامانه های محلی امحای زباله تعیین می کنند. معمولاً دسته های زیر معمولند:
• کاغذ
• مقوا
• شیشه
• پلاستیک
• قطعات فلزی
• کمپوست
• زباله خطرناک/خاص
• سایر زباله ها
زباله ارگانیک به صورت زیر می تواند برای امحا تفکیک شود:
• باقیمانده غذا در صورتی که به گوشت نخورده باشد، زیرا باکتری سرایت نمی یابد
• پوست و باقیمانده میوه و سبزی که با سایر مواد آن ها را نیز می توان به کمپوست تبدیل کرد. سایر زباله ها می تواند شامل شاخه گل، درهای چوب پنبه ای، خاکستر قهوه، میوه پوسیده شده، تخم مرغ گندیده، الی آخر باشد. مسئولان محلی جمع آوری زباله می توانند سطل زباله های بازیافت را برای کمک به تفکیک فراهم کنند. [ ۱]
سطل های بازیافت به سطل هایی می گویند که پیش از بردن زباله ها به مرکز بازیافت زباله ها را در آن ها جمع می کنند. سطل های مجزایی برای کاغذ، قوطی های قلعی یا آلومینیومی، بطری های شیشه ای یا پلاستیکی تدارک می بینند. [ ۲]