تفویه. [ ت َ ] ( ع مص ) زفان آور کردن و فراخ دهن کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). فراخ دهان و درازدندان گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
