تفویت

لغت نامه دهخدا

تفویت. [ ت َ ] ( ع مص ) فائت کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ). || رها کردن و رخصت دادن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) از دست دادن .

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) از دست دادن .

پیشنهاد کاربران

تقویت منفعت ( عدل النفع ) در حقوق با تلف منفعت متفاوت است
تلف منفعت :ناظر به تلف منافع موجود است و همیشه قابل مطالبه است لکن تقویت منفعت ( عدم النفع ) :ناظر به محرومیت از تحصیل منافع در آینده است که ممکن است تحت شرایطی قابل مطالبه باشد یا خیر و از این حیث عدم النفع احتمالی قابل مطالبه نیست ، تبصره ۲ماده ۵۱۵ق. آ. د. م
...
[مشاهده متن کامل]

عدم کارایی و بهره گرفتن از مال.
مانند اخته کردن اسب نژاد آلمانی
رها کردن، از دست دادن، زوال، فوت شدن
از دست دادن _ تفویت منفعت = فوت منفعت ممکن الحصول
( تَ ) [ ع . ] ( مص م . ) از دست دادن

بپرس