تفنوت

تِفنوت این ایزدبانوی مصری ظاهراً تصویری ایزدگونه است که شباهت زیادی با انسان ندارد و نیز پدید آورندهٔ شبنم و رطوبت بود. در شهر هلیوپلیس او را خواهر، همزاد و همسر شو می پنداشتند، اما در زمان های دورتر با ایزدی به نام تفن زوجی را تشکیل می داد که از او چیزی بیش از نامش نمی دانیم. در نوشته ها او را تقریباً به صورت روح ایزد شو توصیف کرده اند که بدو یاری می رساند تا آسمان را نگاه دارد و هم راه اوست که هر روز نوزاد خورشید را که در کوهستان های خاور رها می شود، هدایت می کند. [ ۱] در کیهان شناسی منف، تفنوت همانا زبان پتاح و نماد مفهوم آفرینش همراه شو و در برخی روایات همانا ایزدبانوی ماعت، روح و نظم جهان است. او از شو صاحب دو فرزند به نام های سب ( زمین ) و نوت ( آسمان ) شد. [ ۲]
در نقاشی های کهن تفنوت به شکل ماده شیر یا انسانی با سر شیر و با تاجی از قرص خورشید ترسیم شده و در نقش هایی که از وی به عنوان حامی رع و فرعون یاد می شود به شکل یوریس نمایان و در برخی روایات نیز حامی ازیریس پس از مرگ است.