تفلدان. [ ت ُ ] ( اِ مرکب ) ظرفی که در آن آب دهن و خلط سینه اندازند. ( ناظم الاطباء ). این کلمه عربی و فارسی است بمعنی خلطدان و ظرف مخصوص آب دهان. ( از دزی ج 1 ص 149 ).
