تفطیس. [ ت َ ] ( ع مص ) سخن را بر روی سخن گفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || سخن را بر روی کسی گفتن. ( از اقرب الموارد ). || اماته ؛ میرانیدن. ( از اقرب الموارد ).
