تفضیل نهادن. [ ت َ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) برتری دادن. برگزیدن کسی را بر دیگری. افزونی نهادن یکی بر دیگری : یگانه بار خدایی که از فضائل اوهمی نهند زمین را به آسمان تفضیل.امیر معزی ( از آنندراج ).