[ویکی نور] تفضیل أهل البیت علی الأنبیاء نوشته نجاح طائی، کتابی است کلامی، جهت اثبات برتری اهل بیت(ع) بر همه انبیاء(ع) که در زمان معاصر به زبان عربی نوشته شده است.
کتاب دارای مقدمه ای کوتاه از مؤلف، هشتاد دلیل از آیات و روایات فریقین و یک نتیجه است.
مؤلف در بخش های متعدد کتاب، به تبیین ادلّه برتری مقام اهل بیت(ع) بر انبیاء(ع) می پردازد. ایشان در ابتدا از دلائل قرآنی استمداد طلبیده است و به آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ»(آل عمران: 61)؛ (پس هرکس با تو درباره بندگی و رسالت عیسی(ع) مجادله کرد بعد از علمی که از مطلب یافتی، به ایشان بگو: بیایید ما فرزندان خود، و شما فرزندان خود را، ما زنان خود و شما زنان خود را، ما نفس خود، و شما نفس خود را بخوانیم و سپس مباهله کنیم و دوری از رحمت خدا را برای دروغگویان که یا ماییم، یا شما، درخواست کنیم.) مبادرت ورزیده است. که به تصریح کلماتی مانند «أَنْفُسَنا» منزلت اهل بیت(ع) به منزله نفس پیامبر اکرم(ص) است و به اتفاق مفسرین شیعه و سنی منظور از «أَبْناءَنا» در این آیه شریفه حضرت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند و این دو بزرگوار همان منزلت پیامبر اکرم(ص) را دارا می باشند و در مجموع، به اتفاق جمهور علمای شیعه و سنی علت نزول این آیه در جهت بیان منزلت و جایگاه والای اهل بیت(ع) می باشد همچنین آیات دیگری از قرآن کریم وجود دارد که دلالت تضمنی بر رتبه بی بدیل اهل بیت(ع) دارد. در مرتبه بعد، احادیث نبوی(ص) مورد استفاده نویسنده قرار گرفته است. بسیاری از این روایات شریفه که از فریقین نقل شده به صراحت دلالت بر برتری جایگاه اهل بیت(ع) بر سایر انسان ها، حتی انبیاء(ع) دارند. از جمله مهمترین این روایات؛ روایتی از پیامبر اکرم(ص) است که ایشان فرمودند: «ما اهل بیت را با هیچ کس مقایسه نکنید». که به قرائن متعددی این کلام لطیف و دقیق پیامبر اکرم(ص)، در شأن اهل بیت(ع) صادر شده و بیانگر برتری جایگاه اهل بیت(ع) نسبت به پیامبران است همچنین حدیث دیگری از پیامبر اکرم(ص) در بیان خلقت و جایگاه و خلقت نور خود و حضرت علی(ع) است که فرمودند: «کنت أنا و علی بن ابی طالب نورا بین یدی الله قبل أن یخلق آدم بأربعة عشر ألف عام. فلما خلق الله آدم، قسم ذلک النور جزأین؛ فجزء أنا و جزء علی» با توجه به این روایت، خلقت پیامبر اکرم(ص) و علی(ع) قبل از همه انبیاء بوده و این خود شاهد فضیلت و بزرگی این دو شخصیت، نسبت به سایر انبیاء است که هیچ شخصی غیر از این دو به این جایگاه نائل نشدند در روایت دیگری از پیامبر اکرم(ص) در مرجعیت فضایل حضرت علی(ع) چنین نقل شده است: «من أراد أن ینظر إلی آدم فی علمه و إلی نوح فی فهمه و إلی إبراهیم فی حلمه و إلی یحیی بن زکریا فی زهده و إلی موسی بن عمران فی بطشه، فلینظر إلی علی بن أبی طالب(ع)». پیامبر(ص) در این روایت، حضرت علی(ع) را به گونه ای معرفی نموده که دارای فضایل اخلاقی بسیاری از پیامبران بزرگ است. اگر کسی بخواهد تمام آن برتری های اخلاقی را در یک شخص بیابد، باید آنها را در علی(ع) جستجو کند. پیامبر اکرم(ص)، در این حدیث، بر افضلیت علی(ع) نسبت به سایر انبیاء(ع) تأکید دارد نویسنده در ادامه، روایتی از امام ششم از معانی الاخبار در برتری مقام اهل بیت(ع) نسبت به سایر بشر، نقل شده است، چنین بیان می کند: امام صادق(ع) می فرمایند: «إن اللّه خلق الأرواح قبل الأجساد بألفی عام فجعل أعلاها و أشرافها أرواح محمد و علی و الحسن و الحسین و الأئمة(ع) فعرضها علی السموات و الأرض و الجبال فغشیها نورهم فقال اللّه تبارک و تعالی للسموات و الأرض و الجبال: هؤلاء أحبائی و أولیائی و حججی علی خلقی و أئمة بریتی ما خلقت خلقا أحب إلی منهم و لمن تولاهم خلقت جنتی و لمن خالفهم و عاداهم خلقت ناری. قال: فلما أسکن آدم و حواء الجنة نظرا إلی منزلة النبی و الأئمة(ع) فوجداها أشرف منازل أهل الجنة، فقال لهما سبحانه: لولاهم ما خلقتکما». در این روایت، اطاعت از اهلبیت، ملاک سعادت بشر و مخالفت و نافرمانی از ایشان ملاک شقاوت بشریت معرفی شده است و اساسا وجود ایشان بهانه خلقت انبیاء(ع) و سایر انسان ها و مخلوقات است نویسنده بعد از ذکر آیات و روایاتی در فضیلت حضرت علی(ع) و اولاد ایشان، به نقل گفتارهایی از شخصیت های مهم اسلام از جمله صحابه، همسران پیامبر(ص)، علماء و نویسندگان در افضلیت این بزرگوران نسبت به پیامبران می پردازد. ایشان همچنین شواهدی بر برتری این بزرگواران بر سائر خلق از کتب آسمانی تورات و انجیل نقل می کند و از توسل پیامبرانی چون حضرت موسی(ع)، عیسی(ع) و نوح(ع) به اهل بیت(ع) و اقتدای حضرت عیسی(ع) به حضرت صاحب الزمان(عج) سخن به میان می آورد نویسنده در پایان، با استناد به حدیث ثقلین و زیارت جامعه کبیره، در صدد استدلال بر عظمت شأن خاندان اهل بیت بر جمله انبیاء(ع) و باقی خلق بر می آید. سپس به شمارش کتبی که در فضیلت اهل بیت(ع) نوشته شده می پردازد
در انتهای کتاب فهرست مصادر، ذکر تأییداتی از طرف علما و مراجع تشیع در مورد نجاح طایی و آثار او، نقل تاثیرات آثار ایشان بر علمای اهل سنت، آثاری از نویسندگان اهل سنت در رد برخی از آثار نجاح طایی به همراه جوابیه آن و در نهایت فهرست مطالب آورده شده است.
در پاورقی ها مستند مطالب کتاب آمده است.
کتاب دارای مقدمه ای کوتاه از مؤلف، هشتاد دلیل از آیات و روایات فریقین و یک نتیجه است.
مؤلف در بخش های متعدد کتاب، به تبیین ادلّه برتری مقام اهل بیت(ع) بر انبیاء(ع) می پردازد. ایشان در ابتدا از دلائل قرآنی استمداد طلبیده است و به آیه شریفه «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ»(آل عمران: 61)؛ (پس هرکس با تو درباره بندگی و رسالت عیسی(ع) مجادله کرد بعد از علمی که از مطلب یافتی، به ایشان بگو: بیایید ما فرزندان خود، و شما فرزندان خود را، ما زنان خود و شما زنان خود را، ما نفس خود، و شما نفس خود را بخوانیم و سپس مباهله کنیم و دوری از رحمت خدا را برای دروغگویان که یا ماییم، یا شما، درخواست کنیم.) مبادرت ورزیده است. که به تصریح کلماتی مانند «أَنْفُسَنا» منزلت اهل بیت(ع) به منزله نفس پیامبر اکرم(ص) است و به اتفاق مفسرین شیعه و سنی منظور از «أَبْناءَنا» در این آیه شریفه حضرت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند و این دو بزرگوار همان منزلت پیامبر اکرم(ص) را دارا می باشند و در مجموع، به اتفاق جمهور علمای شیعه و سنی علت نزول این آیه در جهت بیان منزلت و جایگاه والای اهل بیت(ع) می باشد همچنین آیات دیگری از قرآن کریم وجود دارد که دلالت تضمنی بر رتبه بی بدیل اهل بیت(ع) دارد. در مرتبه بعد، احادیث نبوی(ص) مورد استفاده نویسنده قرار گرفته است. بسیاری از این روایات شریفه که از فریقین نقل شده به صراحت دلالت بر برتری جایگاه اهل بیت(ع) بر سایر انسان ها، حتی انبیاء(ع) دارند. از جمله مهمترین این روایات؛ روایتی از پیامبر اکرم(ص) است که ایشان فرمودند: «ما اهل بیت را با هیچ کس مقایسه نکنید». که به قرائن متعددی این کلام لطیف و دقیق پیامبر اکرم(ص)، در شأن اهل بیت(ع) صادر شده و بیانگر برتری جایگاه اهل بیت(ع) نسبت به پیامبران است همچنین حدیث دیگری از پیامبر اکرم(ص) در بیان خلقت و جایگاه و خلقت نور خود و حضرت علی(ع) است که فرمودند: «کنت أنا و علی بن ابی طالب نورا بین یدی الله قبل أن یخلق آدم بأربعة عشر ألف عام. فلما خلق الله آدم، قسم ذلک النور جزأین؛ فجزء أنا و جزء علی» با توجه به این روایت، خلقت پیامبر اکرم(ص) و علی(ع) قبل از همه انبیاء بوده و این خود شاهد فضیلت و بزرگی این دو شخصیت، نسبت به سایر انبیاء است که هیچ شخصی غیر از این دو به این جایگاه نائل نشدند در روایت دیگری از پیامبر اکرم(ص) در مرجعیت فضایل حضرت علی(ع) چنین نقل شده است: «من أراد أن ینظر إلی آدم فی علمه و إلی نوح فی فهمه و إلی إبراهیم فی حلمه و إلی یحیی بن زکریا فی زهده و إلی موسی بن عمران فی بطشه، فلینظر إلی علی بن أبی طالب(ع)». پیامبر(ص) در این روایت، حضرت علی(ع) را به گونه ای معرفی نموده که دارای فضایل اخلاقی بسیاری از پیامبران بزرگ است. اگر کسی بخواهد تمام آن برتری های اخلاقی را در یک شخص بیابد، باید آنها را در علی(ع) جستجو کند. پیامبر اکرم(ص)، در این حدیث، بر افضلیت علی(ع) نسبت به سایر انبیاء(ع) تأکید دارد نویسنده در ادامه، روایتی از امام ششم از معانی الاخبار در برتری مقام اهل بیت(ع) نسبت به سایر بشر، نقل شده است، چنین بیان می کند: امام صادق(ع) می فرمایند: «إن اللّه خلق الأرواح قبل الأجساد بألفی عام فجعل أعلاها و أشرافها أرواح محمد و علی و الحسن و الحسین و الأئمة(ع) فعرضها علی السموات و الأرض و الجبال فغشیها نورهم فقال اللّه تبارک و تعالی للسموات و الأرض و الجبال: هؤلاء أحبائی و أولیائی و حججی علی خلقی و أئمة بریتی ما خلقت خلقا أحب إلی منهم و لمن تولاهم خلقت جنتی و لمن خالفهم و عاداهم خلقت ناری. قال: فلما أسکن آدم و حواء الجنة نظرا إلی منزلة النبی و الأئمة(ع) فوجداها أشرف منازل أهل الجنة، فقال لهما سبحانه: لولاهم ما خلقتکما». در این روایت، اطاعت از اهلبیت، ملاک سعادت بشر و مخالفت و نافرمانی از ایشان ملاک شقاوت بشریت معرفی شده است و اساسا وجود ایشان بهانه خلقت انبیاء(ع) و سایر انسان ها و مخلوقات است نویسنده بعد از ذکر آیات و روایاتی در فضیلت حضرت علی(ع) و اولاد ایشان، به نقل گفتارهایی از شخصیت های مهم اسلام از جمله صحابه، همسران پیامبر(ص)، علماء و نویسندگان در افضلیت این بزرگوران نسبت به پیامبران می پردازد. ایشان همچنین شواهدی بر برتری این بزرگواران بر سائر خلق از کتب آسمانی تورات و انجیل نقل می کند و از توسل پیامبرانی چون حضرت موسی(ع)، عیسی(ع) و نوح(ع) به اهل بیت(ع) و اقتدای حضرت عیسی(ع) به حضرت صاحب الزمان(عج) سخن به میان می آورد نویسنده در پایان، با استناد به حدیث ثقلین و زیارت جامعه کبیره، در صدد استدلال بر عظمت شأن خاندان اهل بیت بر جمله انبیاء(ع) و باقی خلق بر می آید. سپس به شمارش کتبی که در فضیلت اهل بیت(ع) نوشته شده می پردازد
در انتهای کتاب فهرست مصادر، ذکر تأییداتی از طرف علما و مراجع تشیع در مورد نجاح طایی و آثار او، نقل تاثیرات آثار ایشان بر علمای اهل سنت، آثاری از نویسندگان اهل سنت در رد برخی از آثار نجاح طایی به همراه جوابیه آن و در نهایت فهرست مطالب آورده شده است.
در پاورقی ها مستند مطالب کتاب آمده است.
wikinoor: تفضیل_أهل البیت_علی_الأنبیاء