تفصیع

لغت نامه دهخدا

تفصیع. [ ت َ ] ( ع مص ) دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دادن چیزی. ( ناظم الاطباء ). بخشیدن مالی را بکسی. ( از اقرب الموارد ). || تیز دادن یا کند کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بیرون کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). بیرون آوردن کودک سر نره را از غلاف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بیرون کردن چیزی را از چیزی. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس