تفشؤ. [ ت َ ف َش ْ ش ُءْ ] ( ع مص ) پراگنده گردیدن مرض بقوم و فاش شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || فسوس کردن با کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تفشی شود.
