تفسیر کیوان

[ویکی فقه] تفسیر کیوان اثر ملاعباسعلی (۱۲۷۷ - ۱۳۵۷ ق) فرزند شیخ ملااسماعیل قزوینی معروف به کیوان، حکیم عارف شیعی می باشد.
این تفسیر در چهار مجلد به زبان فارسی و به شیوه کلامی و حکمی شامل تمام قرآن کریم .مؤلف خود در مقدمه آن می نویسد: استناد و استدلال این تفسیر فقط بر مدلول لفظی آیه است نه به حدیث و خبر اعم از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) یا حدیث به معنی اخص و از ائمه اثنی عشر (علیهم السّلام) و نیز این تفسیر نه اینکه بر مبنای تفسیر صافی واصفی و تفسیر برهان است که اکثرا آیات را به اخبار و احادیث ائمه معصومین (علیهم السّلام) و گاهی از حضرت پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و نه بر اساس حکمت و عرفان مانند تفسیر صدرالمتالهین شیرازی و یا تاویلات محیی الدین اعرابی و یا نیشابوری و غیره باشد.
ویژگی های کتاب
تفسیر کیوان را می توان مستدرکی بر تفسیرهای گذشتگان به حساب آورد مگر در وجوه مشترک مانند اعراب و ترکیب جمله ها و لغات و لوازم مشترکه که هیچ تفسیر از آن مستثنا نیست و نمی توان خالی از آنها باشد.زمان نزول هر یک از مکررات قرآن را کیوان خیلی دور از هم می داند و می گوید که عیب ندارد و گوینده را از فصاحت و بلاغت نمی اندازد که یک مطلبی را که گفته برای قومی دو سال دیگر برای قوم دیگر همان مطلب را به همان عبارت بگوید بلکه بی فاصله دو سال نیز زیرا عوض شدن مخاطب مجوز تکرار لفظی و معنوی است. مؤلف پس از ذکر مقدمه ای کوتاه که شامل اقسام هنر مفسرین است به تفسیر بسمله و بعد تفسیر سوره الحمد پرداخته و نیز بحث خویش را تحت عنوان بیان اول، و بیان دوم تفسیر خویش بیان می کند و نیز قسمتی از تفسیر خود را بین الهلالین به ربی یاد کرده است. این تفسیر در تهران از ۱۳۱۰ لغایت ۱۳۱۵ش در چهار مجلد طبع گردیده است.
تفسیر دیگر مؤلف
ملاعباسعلی کیوان تفسیر دیگری در سه مجلد به زبان عربی و شیوه عرفانی و کلامی شامل تمام قرآن کریم دارد که از سوره الحمد آغاز کرده و به سوره الناس ختم کرده است. مؤلف این اثر را کتاب ثمرة الحیاة یا میوه زندگانی در شرح حال خویش ذکر نموده است. نسخه خط مؤلف نزد احفاد وی موجود است.