[ویکی نور] «تفسیر کتاب دیاسقوریدوس» تالیف عبدالله بن احمد مایقیّ (متوفی 646ق) حکیم و طبیب یونانی مشهور به ابن بیطار (متوفی 646ق) از جمله مهم ترین و کهن ترین نگاشته ها پیرامون شناخت مفردات ادویه است. این اثر جایگاه ارزنده ای در طب و داروسازی -خصوصاً گیاه شناسی- دارد به گونه ای که از جالینوس نقل شده که درباره آن گفته است: چهارده اثر درباره ادویه مفرده بررسی کردم ولی در میان آنها کتابی کامل تر از کتاب دیاسقوریدوس ندیدم. (طبقات الاطباء و الحکماء، ص21).
تاریخ نگارش این اثر گزارش نشده است، ولی بر اساس قرائنی می توان گفت این اثر در بین سال های 622 تا 633 ق به رشته تحریر درآمده است. (مقدمه، ص61).
کتاب مشتمل بر دو بخش است: در بخش اول که مقدمه تحقیقی شارح است در ضمن سه فصل شرح حال مؤلف، متن اثر و تفسیر کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم نیز متن اثر در پنج بخش و یا به تعبیر مؤلف در پنج مقاله تدوین و نگاشته شده است.
ادویه مفرده و شناخت خصوصیات ظاهری و خواص و فوائد و معنای آنها از مباحث مهم در پزشکی است، چرا که درمان بیماری ها بدون شناخت داروها و خواص آنها ممکن نیست. این امر باعث شده که بشر از قدیم الایام به مبحث بررسی مفردات گیاهی و معدنی و حیوانی علاقه نشان بدهد و از این رو دانشمندان هر ملتی پیرامون این موضوع تألیفات ارزنده ای نگاشته اند.
با این حال از آنجا که این اثر به یونانی نگاشته شده و از سوی دیگر این کتاب گاه مبهم و نیازمند توضیح است؛ بنابراین در دوران اسلامی مراجعه به این اثر برای همه میسر نبوده است. از این رو گیاه شناس بزرگ اسلامی ابن بیطار به تفسیر این اثر پرداخته است تا بهره مندی از این اثر عام گردد.
تاریخ نگارش این اثر گزارش نشده است، ولی بر اساس قرائنی می توان گفت این اثر در بین سال های 622 تا 633 ق به رشته تحریر درآمده است. (مقدمه، ص61).
کتاب مشتمل بر دو بخش است: در بخش اول که مقدمه تحقیقی شارح است در ضمن سه فصل شرح حال مؤلف، متن اثر و تفسیر کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم نیز متن اثر در پنج بخش و یا به تعبیر مؤلف در پنج مقاله تدوین و نگاشته شده است.
ادویه مفرده و شناخت خصوصیات ظاهری و خواص و فوائد و معنای آنها از مباحث مهم در پزشکی است، چرا که درمان بیماری ها بدون شناخت داروها و خواص آنها ممکن نیست. این امر باعث شده که بشر از قدیم الایام به مبحث بررسی مفردات گیاهی و معدنی و حیوانی علاقه نشان بدهد و از این رو دانشمندان هر ملتی پیرامون این موضوع تألیفات ارزنده ای نگاشته اند.
با این حال از آنجا که این اثر به یونانی نگاشته شده و از سوی دیگر این کتاب گاه مبهم و نیازمند توضیح است؛ بنابراین در دوران اسلامی مراجعه به این اثر برای همه میسر نبوده است. از این رو گیاه شناس بزرگ اسلامی ابن بیطار به تفسیر این اثر پرداخته است تا بهره مندی از این اثر عام گردد.
wikinoor: تفسیر_کتاب_دیاسقوریدوس
[ویکی فقه] تفسیر کتاب دیاسقوریدوس (کتاب). «تفسیر کتاب دیاسقوریدوس» تالیف عبدالله بن احمد مایقی (متوفی ۶۴۶ ق) حکیم و طبیب یونانی مشهور به ابن بیطار (متوفی ۶۴۶ ق) از جمله مهم ترین و کهن ترین نگاشته ها پیرامون شناخت مفردات ادویه است.
این اثر جایگاه ارزنده ای در طب و داروسازی- خصوصا گیاه شناسی- دارد به گونه ای که از جالینوس نقل شده که درباره آن گفته است: چهارده اثر درباره ادویه مفرده بررسی کردم ولی در میان آنها کتابی کامل تر از کتاب دیاسقوریدوس ندیدم. تاریخ نگارش این اثر گزارش نشده است، ولی بر اساس قرائنی می توان گفت این اثر در بین سال های ۶۲۲ تا ۶۳۳ ق به رشته تحریر درآمده است.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر دو بخش است: در بخش اول که مقدمه تحقیقی شارح است در ضمن سه فصل شرح حال مؤلف، متن اثر و تفسیر کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم نیز متن اثر در پنج بخش و یا به تعبیر مؤلف در پنج مقاله تدوین و نگاشته شده است.
گزارش محتوا
ادویه مفرده و شناخت خصوصیات ظاهری و خواص و فوائد و معنای آنها از مباحث مهم در پزشکی است، چرا که درمان بیماری ها بدون شناخت داروها و خواص آنها ممکن نیست. این امر باعث شده که بشر از قدیم الایام به مبحث بررسی مفردات گیاهی و معدنی و حیوانی علاقه نشان بدهد و از این رو دانشمندان هر ملتی پیرامون این موضوع تالیفات ارزنده ای نگاشته اند.با این حال از آنجا که این اثر به یونانی نگاشته شده و از سوی دیگر این کتاب گاه مبهم و نیازمند توضیح است؛ بنابراین در دوران اسلامی مراجعه به این اثر برای همه میسر نبوده است. از این رو گیاه شناس بزرگ اسلامی ابن بیطار به تفسیر این اثر پرداخته است تا بهره مندی از این اثر عام گردد.این اثر در دوران اسلامی هم بسیار مورد توجه بوده به گونه ای که حنین بن اسحاق به درخواست پزشک بزرگ بختیشوع بن جبریل آن را از یونانی به عربی ترجمه نموده است. البته از آنجا که این ترجمه چندان مشکلات علمی این اثر را برطرف نمی ساخت، عملا ترجمه عربی حنین هم کمتر مورد استفاده قرار می گرفت تا آن که ابن بیطار دست به شرح و تفسیر این اثر زد.
اهمیت کتاب
...
این اثر جایگاه ارزنده ای در طب و داروسازی- خصوصا گیاه شناسی- دارد به گونه ای که از جالینوس نقل شده که درباره آن گفته است: چهارده اثر درباره ادویه مفرده بررسی کردم ولی در میان آنها کتابی کامل تر از کتاب دیاسقوریدوس ندیدم. تاریخ نگارش این اثر گزارش نشده است، ولی بر اساس قرائنی می توان گفت این اثر در بین سال های ۶۲۲ تا ۶۳۳ ق به رشته تحریر درآمده است.
ساختار کتاب
کتاب مشتمل بر دو بخش است: در بخش اول که مقدمه تحقیقی شارح است در ضمن سه فصل شرح حال مؤلف، متن اثر و تفسیر کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم نیز متن اثر در پنج بخش و یا به تعبیر مؤلف در پنج مقاله تدوین و نگاشته شده است.
گزارش محتوا
ادویه مفرده و شناخت خصوصیات ظاهری و خواص و فوائد و معنای آنها از مباحث مهم در پزشکی است، چرا که درمان بیماری ها بدون شناخت داروها و خواص آنها ممکن نیست. این امر باعث شده که بشر از قدیم الایام به مبحث بررسی مفردات گیاهی و معدنی و حیوانی علاقه نشان بدهد و از این رو دانشمندان هر ملتی پیرامون این موضوع تالیفات ارزنده ای نگاشته اند.با این حال از آنجا که این اثر به یونانی نگاشته شده و از سوی دیگر این کتاب گاه مبهم و نیازمند توضیح است؛ بنابراین در دوران اسلامی مراجعه به این اثر برای همه میسر نبوده است. از این رو گیاه شناس بزرگ اسلامی ابن بیطار به تفسیر این اثر پرداخته است تا بهره مندی از این اثر عام گردد.این اثر در دوران اسلامی هم بسیار مورد توجه بوده به گونه ای که حنین بن اسحاق به درخواست پزشک بزرگ بختیشوع بن جبریل آن را از یونانی به عربی ترجمه نموده است. البته از آنجا که این ترجمه چندان مشکلات علمی این اثر را برطرف نمی ساخت، عملا ترجمه عربی حنین هم کمتر مورد استفاده قرار می گرفت تا آن که ابن بیطار دست به شرح و تفسیر این اثر زد.
اهمیت کتاب
...
wikifeqh: تفسیر_کتاب_دیاسقوریدوس _(کتاب)