[ویکی نور] تفسیر فاتحه الکتاب از امام حسن عسکری سلام الله علیه و پژوهشی پیرامون آن. تفسیر فاتحه الکتاب إمام عسکری علیه السّلام، توسط آقای قدرت الله حسینی شاهمرادی در عصر حاضر از عربی به فارسی ترجمه گشته است.
تفسیر إمام عسکری(ع)، شامل تفسیر فاتحۀ الکتاب و بخشی از سوره بقره است، که إمام(ع)، إملاء کرده و شیخ أبو جعفر محمّد بن علیّ بن بابویه قمی - ساکن ری - آن را از طریق (روایی) خودش، روایت کرده است.
اما ترجمه حاضر، فقط ترجمه ای از تفسیر سوره حمد است که بر طبق ادبیات روز، به زبان سلیس و روان به همراه توضیحاتی ترجمه گشته است.
در ضمن، مترجم محترم در پایان کتاب تحت عنوان (بحثی پیرامون تفسیر امام حسن عسگری(ع)) مطالبی را درمورد صحت صدور این تفسیر ذکر کرده اند.
گرچه؛ متن تفسیر إمام(ع) در سوره فاتحه، از لحاظ دلالت آن، کاملا بی إشکال است، أمّا؛ در صحّت صدور آن، همه پژوهشگران و بزرگان، متّفق و هماهنگ نیستند گروهی؛ به تحقیق سندش پرداخته و بر آن اعتماد کرده اند. و عدّه ای بی نظر، و گروهی؛ مردّد و أحیانا به نقد و ردّ آن پرداخته اند. از این میان، دشمنان شیعه نیز، برای «گل آلود کردن آب و ماهی گرفتن» فرصت را غنیمت شمرده درباره رجال سند آن، مانند محمّد بن قاسم استرآبادی، یا دو فرزند - راوی - که؛ مستقیما از إمام(ع) روایت کرده اند (یعنی: یوسف بن محمّد بن زیاد، و علیّ بن محمّد بن سیّار) مسموماتی پخش کرده اند. برخی از بزرگان، نیز، سهوا آن را تکرار نموده اند
تفسیر إمام عسکری(ع)، شامل تفسیر فاتحۀ الکتاب و بخشی از سوره بقره است، که إمام(ع)، إملاء کرده و شیخ أبو جعفر محمّد بن علیّ بن بابویه قمی - ساکن ری - آن را از طریق (روایی) خودش، روایت کرده است.
اما ترجمه حاضر، فقط ترجمه ای از تفسیر سوره حمد است که بر طبق ادبیات روز، به زبان سلیس و روان به همراه توضیحاتی ترجمه گشته است.
در ضمن، مترجم محترم در پایان کتاب تحت عنوان (بحثی پیرامون تفسیر امام حسن عسگری(ع)) مطالبی را درمورد صحت صدور این تفسیر ذکر کرده اند.
گرچه؛ متن تفسیر إمام(ع) در سوره فاتحه، از لحاظ دلالت آن، کاملا بی إشکال است، أمّا؛ در صحّت صدور آن، همه پژوهشگران و بزرگان، متّفق و هماهنگ نیستند گروهی؛ به تحقیق سندش پرداخته و بر آن اعتماد کرده اند. و عدّه ای بی نظر، و گروهی؛ مردّد و أحیانا به نقد و ردّ آن پرداخته اند. از این میان، دشمنان شیعه نیز، برای «گل آلود کردن آب و ماهی گرفتن» فرصت را غنیمت شمرده درباره رجال سند آن، مانند محمّد بن قاسم استرآبادی، یا دو فرزند - راوی - که؛ مستقیما از إمام(ع) روایت کرده اند (یعنی: یوسف بن محمّد بن زیاد، و علیّ بن محمّد بن سیّار) مسموماتی پخش کرده اند. برخی از بزرگان، نیز، سهوا آن را تکرار نموده اند