تفسیر اثنى عشری

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تفسیر اثنا عشری، تألیف حسین بن احمد حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر فارسی قرآن کریم تا آخر سوره مرسلات است. این تفسیر با زبانی ساده و قابل فهم برای توده ی مخاطبانی که با زبان عربی آشنایی ندارند، با جهت گیری تحلیلی، و ارشادی و با رویکردی لغوی و روایی تألیف شده است.
تفسیر اثنا عشری خلاصه تفسیری است که مؤلف به شکل مفصل و حاوی 22 جزء قرآن قبلاً نگاشته و فرصت تکمیل آن را پیدا ننموده است.
مفسر، کتاب را با پیش درآمدی در باب مقدمات تفسیر مانند تعریف تفسیر، تاویل و ترجمه و فرق میان آنها، و بحث های روائی از قبیل، تمسک به قرآن، حاملین علم آن، منع تفسیر به رای، سبب نزول، کیفیت نزول و اقسام آن، اعجاز قرآن، اسامی آن،ثواب قرائت، آداب قرائت و نوادری در مطالب اعتقادی نسبت به قرآن از قبیل، قراء سبعه، عدد آیات و...، شروع و سپس به تفسیر پرداخته است.
وی در تألیف اثر خود بر مصادر تفسیری و روایی مختلفی اعتماد داشته که برخی از آنها از این قبیلند: در تفاسیر: تبیان، مجمع البیان، برهان، نور الثقلین، صافی، منهج الصادقین، روح الجنان، عیاشی و قمی و از منابع روائی: کافی، نهج البلاغة، بحار الانوار، عیون اخبار الرضا، معانی الاخبار، الغدیر و برخی منابع روایی اهل سنت.
روش چینش مطالب بدین گونه است که در آغاز سوره، اطلاعات کلی درباره ی سوره ارائه شده است که عبارتند از:مکی یا مدنی بودن، نام سوره و ترجیح آن نسبت به نامهای دیگر، تعداد آیات، کلمات حروف، ترتیب نزول و فضیلت و ثواب تلاوت آن، تحقیقاتی درباره ی مفاهیم و معارف قرآنی که گاه جنبه ی خطابی یا ادبی دارد و گاه با زبان علمی و فلسفی بیان می شود.

پیشنهاد کاربران

برای یادسپاری اسان تر صاحب تفسیرِ اثنی عشری که مربوط به اقای حسینی شاه عبدالعظیمی است شاید تصور و در نظر گرفتن عبارت زیر موثر باشد:
ان شا الله در اَثنای زیارات شاه عبدالعظیم حسنی بر سر مزار مفسر قران سیدحسین حسینی شاه عبدالعظیمی صاحب تفسیر اِثنی عشری حاضر شده و برایش فاتحه بخوانیم.
...
[مشاهده متن کامل]

برای یادسپاری اسان تر کلمه ای أَثْنَا که معنی ( ( در میان ) ) می دهد نه اِثْنَا، می توان به نوعی با کلمه ها بازی کرد مثلا اگرتلفظ درست شیعه ی اِثنا عشری را که به معنای شیعه دوازده امامیست بدانیم می توان چنین درنظر گرفت که آن اثنایی که معنی ( ( در میان ) ) می دهد با حرکتی به جز کسره شروع می شود چون کسره برای اثنا عشر بود و بس و یا برای پرهیز از اشتباه یکی کسره گرفته و دیگری فتحه و یا حرف اضافه ی ( ( در ) ) در عبارات ( ( در میان، در بین، در حین. . . . ) ) چون خود دارای فتحه است خواستار تخصیص فتحه برای ابتدای کلمه ی اثنا به معنی ( ( در میان ) ) شده است که مورد پذیرش قرار گرفته است.
در ضمن چند عبارت عربی که احتمالا کمک کننده است به همراه ریشه ی کلمه:
أَثْنَاء [از ریشه ی ثنی]؛ ( اَثناءُ الْکَلَام ) : میان سخن؛ ( فی هذه الاَثناء ) : در خلال آن؛ ( جَاؤوا فی اَثناءِ الأمْر ) : در بین کار آمدند.

بپرس