تفسئه

لغت نامه دهخدا

( تفسئة ) تفسئة. [ ت َ س ِ ءَ ] ( ع مص ) درانیدن جامه را و کشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). درانیدن جامه را و در «عباب » کشیدن تا آنکه پاره و شکافته شود. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس