تفری

لغت نامه دهخدا

تفری. [ ت َ ف َرْ ری ] ( ع مص ) شکافته شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : تفری اللیل من صبحه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || برآمدن و روان گردیدن چشمه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

شکافته شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس