تفرج جای. [ ت َ ف َرْ رُ ] ( اِ مرکب ) تفرج گاه : نزهتگاه شیدایان و تفرج جای بی سروپایان. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 116 ). رجوع به تفرج و ترکیبهای آن شود.