تفدیع

لغت نامه دهخدا

تفدیع. [ ت َ ] ( ع مص ) افدع گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و افدع ؛ مرد کف دست و پای درون رویه رفته و باریک شکم کف پا که بزمین نرسد. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس