تفحیج. [ ت َ ] ( ع مص ) میان پای از هم باز نهادن. ( تاج المصادر بیهقی ). پیش پایها نزدیک نهادن و پاشنه ها دور در رفتار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
