تفحش. [ ت َ ف َح ْ ح ُ ] ( ع مص ) فحش گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( از اقرب الموارد ). بیهوده گفتن.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || گفتار زشت بگوش مردم رساندن. ( از اقرب الموارد ).
