تفان

لغت نامه دهخدا

تفان. [ ت ِف ْ فا ] ( ع اِ ) هنگام ، یقال : اتیتک بتفانه و علی تفانه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). حین و اوان. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

هنگام

پیشنهاد کاربران

بپرس