تغییم. [ ت َغ ْ ] ( ع مص ) ابرناک شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). ابر آوردن آسمان. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ابرناک شدن آسمان و پوشانیدن ابر آسمان را. ( از اقرب الموارد ). || همچون ابر آمدن شب. یقال : غیم اللیل اذا جاء کالغیم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
