تغییف. [ ت َغ ْ ] ( ع مص ) بددل شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). گریختن و بددل گردیدن و از راه گذشتن ، یقال : حمل فلان فی الحرب فغیف ؛ ای کذب و جبن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازایستادن از کاری. ( از اق-رب الم-وارد ).
