تغیل

لغت نامه دهخدا

تغیل. [ ت َ غ َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) درهم پیچیده شاخ ، و سایه افکن شدن درخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || بسیارمال گردیدن قوم و بسیار انبوه گشتن آنها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس