تغویط. [ ت َغ ْ ] ( ع مص ) فروخوردن لقمه را و لقمه را کلان گرفتن. || دورتک ساختن چاه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
