تغو. [ ت َغ ْوْ ] ( ع مص ) تغت الجاریة الضحک ؛ خواست که خنده را بپوشاند و نتوانست. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || هلاک گردیدن. ( منتهی الارب ).
