تغنین

لغت نامه دهخدا

تغنین. [ت َ ] ( ع مص ) اَغَن گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اغن شود. || افزون شدن درخت. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس