تغنث

لغت نامه دهخدا

تغنث. [ت َ غ َن ْ ن ُ ] ( ع مص ) برچسبیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || لازم شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || گران گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس