تغمط. [ ت َ غ َم ْ م ُ ] ( ع مص ) در خاک فروپوشیدن کسی را:تغمط علیه التراب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). در خاک پوشیدن کسی را تا کشته شود: تغمط علیه التراب ؛ ای تراب البیت : غطاه حتی قتله ُ. ( از اقرب الموارد ).
