تغلیه

لغت نامه دهخدا

( تغلیة ) تغلیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) جوشانیدن دیگ را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || از دور سلام گفتن و اشاره کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس