تغلیق

لغت نامه دهخدا

تغلیق. [ ت َ ] ( ع مص ) در ببستن. ( زوزنی ) ( از تاج المصادر بیهقی ). بستن درها را؛ غلقت الابواب تغلیقاً شدد للکثرة و ربما قالوا غلقت الابواب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). در بستن. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) بستن .

پیشنهاد کاربران

بپرس