تغذیه آب های زیرزمینی. تغذیه آب های زیرزمینی ( انگلیسی: Groundwater recharge ) یا زهکشی عمیق یا نفوذ عمقی آب فرایندی است که در آن آب از سطح زمین رو به پایین به سمت آب های زیرزمینی حرکت می کند. این فرایند معمولاً در منطقه vadose ( قسمتی از زمین که بین سطح زمین و آب های زیر زمینی قرار دارد ) ، زیر ریشه های گیاه رخ می دهد و اغلب به عنوان منبع ریزش ( آب ) برای سطح سفره های آب در نظر گرفته می شود. تغذیه آب های زیر زمینی، هم به صورت طبیعی ( از طریق چرخه آب ) و هم از طریق فرایندهای انسان - محیطی ( به عنوان مثال، «تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی» ) ، که در آن آب باران یا آب تصفیه شده به سطوح زیرین زمین هدایت می شود، صورت می گیرد. آب های زیر زمینی تمیز اند وقابل آشامیدن می باشند.
آب های زیرزمینی به طور طبیعی توسط باران و برف ذوب شده و تا حدی هم توسط آب های سطحی ( رودخانه ها و دریاچه ) تغذیه می شوند. برخی از فعالیت های انسان از جمله فرش کردن کف زمین، توسعه، یا کندن کنده درختان، ممکن است تا حدودی مانع تغذیه طبیعی زمین شوند. این فعالیت ها باعث از دست دادن خاک سطحی و در نتیجه کاهش نفوذ آب، افزایش رواناب سطحی و کاهش تغذیه می شوند. استفاده از آب های زیرزمینی، به ویژه برای آبیاری، همچنین ممکن است سفره های آب را کاهش دهد. تغذیه آب های زیرزمینی در مدیریت پایدار آب های زیرزمینی فرایند مهمی است، چرا که در دراز مدت، میزان حجم آب جمع شده در سفره آب، باید کمتر یا مساوی حجم آب شارژ شده باشد. تغذیه به حرکتنمک اضافی جمع شده در ناحیه ریشه به لایه های عمیق تر خاک، یا به سیستم آب زیرزمینیکمک می کند. ریشه های درختان، موجب اشباع در آب های زیرزمینی می شوند که این باعث کاهش رواناب می شود. سیل با حرکت خاک رس پایین دست، نفوذپذیری بستر رودخانه را به طور موقت افزایش می دهد، و این امر موجب افزایش شارژ آبخوان ( سفره ) می شود. اهمیت تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی در هند به طور فزاینده ای در حال رشد است، زیرا در هند پمپاژ آب های زیرزمینی توسط کشاورزان، موجب خالی شدن منابع زیرزمینی شده است. در سال ۲۰۰۷، دولت هند، بنابر توصیه های مؤسسه بین المللی مدیریت آب، ۱۸۰۰ کرور روپیه ( معادل ۴۰۰ میلیون دلار، هر یک کرور برابر ۱۰ میلیون واحد است ) اختصاص داد به تأمین مالی پروژه های تغذیه چاه ( گسترده، کم عمق، که معمولاً با بتن اندود می شود ) ، که در ۱۰۰ حوزه در هفت ایالتی که در آن از آب ذخیره شدهٔ سفره های سنگ سخت بیش از بهره برداری شده بوده است. مسئله زیست محیطی دیگر، دفع زباله از طریق جریان آب مانند مزارع لبنیات، صنایع، و رواناب شهری است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآب های زیرزمینی به طور طبیعی توسط باران و برف ذوب شده و تا حدی هم توسط آب های سطحی ( رودخانه ها و دریاچه ) تغذیه می شوند. برخی از فعالیت های انسان از جمله فرش کردن کف زمین، توسعه، یا کندن کنده درختان، ممکن است تا حدودی مانع تغذیه طبیعی زمین شوند. این فعالیت ها باعث از دست دادن خاک سطحی و در نتیجه کاهش نفوذ آب، افزایش رواناب سطحی و کاهش تغذیه می شوند. استفاده از آب های زیرزمینی، به ویژه برای آبیاری، همچنین ممکن است سفره های آب را کاهش دهد. تغذیه آب های زیرزمینی در مدیریت پایدار آب های زیرزمینی فرایند مهمی است، چرا که در دراز مدت، میزان حجم آب جمع شده در سفره آب، باید کمتر یا مساوی حجم آب شارژ شده باشد. تغذیه به حرکتنمک اضافی جمع شده در ناحیه ریشه به لایه های عمیق تر خاک، یا به سیستم آب زیرزمینیکمک می کند. ریشه های درختان، موجب اشباع در آب های زیرزمینی می شوند که این باعث کاهش رواناب می شود. سیل با حرکت خاک رس پایین دست، نفوذپذیری بستر رودخانه را به طور موقت افزایش می دهد، و این امر موجب افزایش شارژ آبخوان ( سفره ) می شود. اهمیت تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی در هند به طور فزاینده ای در حال رشد است، زیرا در هند پمپاژ آب های زیرزمینی توسط کشاورزان، موجب خالی شدن منابع زیرزمینی شده است. در سال ۲۰۰۷، دولت هند، بنابر توصیه های مؤسسه بین المللی مدیریت آب، ۱۸۰۰ کرور روپیه ( معادل ۴۰۰ میلیون دلار، هر یک کرور برابر ۱۰ میلیون واحد است ) اختصاص داد به تأمین مالی پروژه های تغذیه چاه ( گسترده، کم عمق، که معمولاً با بتن اندود می شود ) ، که در ۱۰۰ حوزه در هفت ایالتی که در آن از آب ذخیره شدهٔ سفره های سنگ سخت بیش از بهره برداری شده بوده است. مسئله زیست محیطی دیگر، دفع زباله از طریق جریان آب مانند مزارع لبنیات، صنایع، و رواناب شهری است.
wiki: تغذیه آب های زیرزمینی