تغبیب. [ ت َ ] ( ع مص ) ترک دادن مبالغه را در امری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مبالغه نکردن در حاجت. ( از اقرب الموارد ). || گرفتن گرگ گلوی گوسپند را. || دور کردن از قوم امری را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || فاسد شدن چیزی. ( از اقرب الموارد ).
