تغبه

لغت نامه دهخدا

( تغبة ) تغبة. [ ت َ غ َ ب َ ] ( ع مص ) بمعانی تَغَب است. ( منتهی الارب ). و رجوع به تغب شود.

تغبة. [ ت ُ غ ِب ْ ب َ ] ( ع اِ ) گواهی دروغ. ( منتهی الارب ). شهادت زُور. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

گواهی دروغ

پیشنهاد کاربران

بپرس