لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. به یکدیگر رشک بردن.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تغایر یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای نسبت میان دو امر غیر قابل حمل بر یکدیگر است.
هر دو امری که در نظر گرفته شود یا حمل یکی بر دیگری ممکن است یا غیر ممکن. در صورت اول، آن دو را «متحد» خوانند؛ مانند: احمد و خندان که می شود گفت: «احمد خندان است». در صورت دوم، آ ها را «متغایر» و نسبت میان آنها را «تغایر» خوانند.
اقسام تغایر
تغایر بر سه قسم است:۱. تغایر تماثلی؛۲. تغایر تخالفی؛۳. تغایر تقابلی.
← تغایر تماثلی
تقابل بر چهار قسم است: تضایف، تضاد، عدم و ملکه و تناقض یا سلب و ایجاب.
مستندات مقاله
...
هر دو امری که در نظر گرفته شود یا حمل یکی بر دیگری ممکن است یا غیر ممکن. در صورت اول، آن دو را «متحد» خوانند؛ مانند: احمد و خندان که می شود گفت: «احمد خندان است». در صورت دوم، آ ها را «متغایر» و نسبت میان آنها را «تغایر» خوانند.
اقسام تغایر
تغایر بر سه قسم است:۱. تغایر تماثلی؛۲. تغایر تخالفی؛۳. تغایر تقابلی.
← تغایر تماثلی
تقابل بر چهار قسم است: تضایف، تضاد، عدم و ملکه و تناقض یا سلب و ایجاب.
مستندات مقاله
...
wikifeqh: تغایر
پیشنهاد کاربران
دوگانگی. [ دُن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ، اِ مرکب ) تغایر. مغایرت. اختلاف. دوگونگی. مقابل یگانگی. مقابل وحدت :
بر سبوی دوگانگی زن سنگ
تا ز خمی برآیدت ده رنگ.
اوحدی.
و رجوع به دوگانه شود.
بر سبوی دوگانگی زن سنگ
تا ز خمی برآیدت ده رنگ.
اوحدی.
و رجوع به دوگانه شود.