تغاید. [ ت َ ی ُ ] ( ع مص ) دوتا و کج گردیدن از نرمی و نزاکت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دوتا و کج گردیدن زن در رفتار از نرمی. ( از اقرب الموارد ).
