تغایب. [ ت َ ی ُ ]( ع مص ) بهم غایب شدن. ( زوزنی ). غایب بودن ، یقال : بنوفلان یشهدون احیاناً و یتغایبون احیاناً. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ).
