تغافل پیشه.[ ت َ ف ُ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) تغافل پسند : ای تغافل پیشه ، ناپروا ز ما دل بد مکن خاک پاافتادگان در شهربند دام تست.صائب ( از آنندراج ).